سیاه چاله ها
قرن بیستم شاهد کشفیات جدید بسیاری در زمینه پدیده های آسمانی جهان بوده است . یکی از این پدیده های مهم که اخیراً مورد مواجه قرار گرفته سیاه چاله است.
این چاله ها زمانی شکل می گیرند که یک ستاره که تمام سوختش را مصرف کرده ( کاملا سوخته شده است ) متلاشی می شود ودر نهایت به یک چاله سیاه باچگالی بی نهایت وحجم صفرونیروی مغناطیسی بی اندازه ای تبدیل می شود. ماحتی با قویترین تلسکوبها نیز نمی توانیم درون سیاه چاله ها را ببینیم زیرا قدرت جاذبه آنها آنقدر زیاد است که حتی نور نمی تواند از آن فرار کند . با این وجود چنین ستارۀ درهم ریخته ای بوسیله تاثیراتی که بر محیط اطراف خود دارد مورد مشاهده و ملاحظه قرار می گیرد .
در سوره " الواقعه " خداوند توجه مارا با قسم خوردن به موقعیت ستاره به این موضوع جلب می کند .
فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ ( الواقعه ( 56 ) آیه 75 )
« نه سوگند به جایگاه های ستارگان (محل طلوع وغروب آنها ) »
عبارت سیاه چاله اولین بار در سال 1969 توسط فیزیکدان آمریکایی جان ویلر مورد استفاده قرار گرفت . ثانیا تصور بر این بود که ما قادر به مشاهده تمام ستاره ها هستیم ، لیکن بعداً ثابت شد که ستاره های در فضا وجود دارند که ما قادر به دیدن نور آنها نیستیم زیرا نور این ستاره ها از بین رفته است . نور قادر به گریز از یک سیاه چاله نیست زیرا آن حجم بسیار متراکمی در یک فضای کوچک می باشد و قدرت جاذبۀ بی اندازه آن حتی سریعترین ذرات مانند پروتونها را نیز به دام می اندازد .
به طور مثال وضعیت نهائی یک ستاره که صد برابر خورشید باشد پایان یافتن وسوختن کامل و انفجار داخلی آن به قطر 20 کیلومتر بوده و تبدیل شدنش به یک سیاه چاله .
سیاه چاله ها ستاره هستند وبا مشاهده مستقیم قابل دیدن نیستند با این وجود خود را به طورغیر مستقیم بوسیله قدرت مکش فوق العاده وتاثیر آن بر سایر اجرام آسمانی به نمایش می گذارد . { همانگونه خداوند به محل آن ستاره ها قسم خورده است ویکی از نشانه های روز قیامت نیز هستند } آیه زیر نیز ممکن است به کشف علمی سیاه چاله ها اشاره کند .
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ ( سوره المرسلات (77 ) آیه 8 )
« پس وقتی که ستارگان محو شوند »
علاوه بر این ستاره های با حجم زیاد موجب به وجود آمدن منحنی ها و مداراتی در آسمان می شوند لیکن سیاه چاله ها نه تنها منحنی و مداراتی را در آسمان باعث می شوند بلکه در واقع پارگی هایی را در آن به وجود می آورند .
ودلیل است که این ستاره ها را سیاه چاله می گوئیم .
این حقیقت در آیه دیگری نیز در مورد ستاره ها مورد اشاره قرار گرفته است ونشانه ای دیگر بر اینکه قرآن کلام خداوند است .
وَالسَّمَاء وَالطَّارِقِ ﴿۱﴾
وَمَا أَدْرَاکَ مَا الطَّارِقُ ﴿۲﴾
النَّجْمُ الثَّاقِبُ ﴿۳﴾
( سوره الطارق (86) آیه های 1 الی 3 )
« سوگند به آسمان و طارق وتو چه می دانی که طارق چیست ؟ همان ستاره شکافنده {تاریکی ها} »
